۰۴ اسفند ۹۳ ، ۲۲:۵۷
اعتراف های اسفندماهی
این روزها مثل سربازی هستم که دیگر نه سلاحی برای جنگیدن دارد و نه توانی برای فرار
من تسلیم شدم با پرچمی سپید و دلی که دیگر نمی تپد...
خدایا عجز در مقابل تو نه پز فروتنی است نه لاف بندگی
مرا دریاب بهترینم...
۹۳/۱۲/۰۴