قلمرو فرمانروایی من...

همیشه دوست داشتم یه متر و معیاری پیدا کنم تا فاصله بین حقیقت و رویا رو اندازه بگیرم.
اصولا فکر می کنم هر کدوم از این ها یه دنیای متفاوت ولی بهم مرتبطند که البته به ازای هر آدمی می تونه یکی از این دنیاها وجود داشته باشه.
بیشتر وقت ها فاصله این دو دنیا خیلی کم میشه اینقدر کم که ادم نمیدونه الان دقیقا کجا وایساده تو دنیای واقعیت یا سرزمین رویاها.
من بر خلاف سهرودی و شیخ اشراق قضیه رو خیلی فلسفی نمیبینم.رویا همان واقعیتی است که قرار است ایجاد شود و واقعیت همان رویایی است که روزی در آن زیسته ایم.
من عاشق رویا هستم بی هیچ مرزی ...
سرزمینی که هر آنچه بخواهم در آن می یابم.
قلمرویی که مال من است فقط مال من
بی هیچ اضطرابی 
بی هیچ دغدغه ای همه چیز روبراه است
همه چیز به میل دلم
همه آدم ها همان که می خواهم
فقط یک چیز باقی می ماند
 امیدواری به  دنیایی که ساختم
دنیایی که یک روز حتما رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت.