با تو گم نخواهم شد...

و همچنان در قرن بیست و یک...

و در دنیایی که این روزها دهکده جهانی اش می خوانند...

و در زمانی که پرتاب موشک به فضا عادی ترین کار این روزهاست...
درست میان همهمه های مبهم تفکرات رنگارنگ..

من همچنان تو را می خوانم در اضطراب گم شدن ها...
و تو همچنان به رسم همیشه ...
برایم چراغ راهی...
یا هادی المضلین...